W dniu 13 kwietnia 2018 roku odbyło się drugie spotkanie zarządu PGG S.A. oraz strony społecznej, w obecności mediatora, w ramach sporu zbiorowego. Godziny spędzone wspólnie przy stole rokowań były czasem straconym. Pracodawca nie zgadza się na spełnienie roszczeń związków zawodowych. Mimo, że wstaliśmy z kolan kasy nie ma.

W protokole ze spotkania /zał. Nr 1/ są wyartykułowane stanowiska stron. My, nie widząc innej możliwości, przerywamy mediacje i decydujemy się na przeprowadzenie dwugodzinnego strajku ostrzegawczego. Szczegóły opracujemy na poniedziałkowym spotkaniu. Nie kończymy mediacji mając nadzieję, że rządzący i zarządzający widząc naszą determinację zmienią zdanie i zaczną dawać poważne propozycje.

Propozycja zarządu /zał. nr 2/ jest dla nas obraźliwa. Po pierwsze miesza w spór zbiorowy wypłatę tzw. 14 – tej pensji. Jeżeli zarząd ma jakieś propozycje innego sposobu wypłaty 100 % 14 – tki to po zakończeniu sporu możemy usiąść i próbować coś ustalić.

Zarząd, jak pisze w protokole a co ogólnie rzecz biorąc mija się z prawdą, mówi że da nam 200 mln z hakiem i że jest to 6 % wzrostu wynagrodzeń w roku 2018. Jest to fałsz. Zarząd mówi, że da 200 mln / dla pracowników 160 reszta do budżetu / pod warunkiem podpisania tzw. klauzuli spokoju społecznego / Projekt Porozumienia paragraf 3 punkt 4 /. Chce abyśmy się zgodzili, aby podwyżki z roku 2018 nie obowiązywały w roku 2019 i do tego chce abyśmy się zrzekli roszczeń finansowych na rok 2019. Według moich szacunków jest to podwyżka załatwiana w tym momencie na dwa lata, na poziomie 2,5 % rocznie. To są kpiny z ludzi w żywe oczy.

Z węgla żyje dużo osób. Pasie się na czarnym złocie handlowiec, transportowiec, energetyk, bankier, politycy. Górnik się nie naje.

Przewodniczący MZZ „Kadra" Górnictwo

Krzysztof Stanisławski

źródło: kadrakw.org